De Tovernotenboom, poging tot een strip-operaatje
Ik had het in een vorige blog over Hans Christian Andersen. Een Deens schrijver uit København. Gaan we vandaar noordwestelijk, dan komen we aan in Trollenland. Een prachtig land is het met Fjorden en Verre Bergen met Spannende Bossen. Daarover gaan mijn tweelingboekjes “De Tovernotenboom en “The Magic Note Nut Tree”. Het eerste is al enige tijd geleden verschenen; het tweede komt binnenkort op de markt. Laat ik iets vertellen over het ontstaan.
Mijn dochter Noor, naast hoboïst sedert het boekje “Floor het IJskonijn” ook illustrator, is lid van een klassiek hobokwartet, bestaande uit drie strijkers en een hoboïst. Het ensemble heet Driekwartplus. U kunt het onder die naam vinden op het internet. Ik schat dat het in 2018 moet zijn geweest dat het in Den Haag het dertien minuten durende stuk “Phantasy Quartet” van de componist Benjamin Britten hebben uitgevoerd. Omstreeks die tijd vroeg Noor me of ik bij de compositie niet eens een verhaaltje zou kunnen bedenken in de trant van Prokofjieffs “Peter en de wolf”. Het leek me een uitdaging en ik stemde toe een poging te wagen. Ik verdiepte me in de partituur en luisterde het stuk telkens en telkens weer, met uitgeschoven inspiratie-antenne, en na verloop van tijd… jawel… drie strijkers en een hobo groeiden in mijn fantasie uit tot drie trollen en een meisje. Langzaam maar zeker ontstond er een min of meer muzikaal verhaaltje over een door drie trollen (strijkers) belaagd meisje (m)Elodie (hobo) en een magische notenboom.
Hierna deed de vraag zich voor, hoe dat verhaaltje tot een synthese te smeden met de compositie van Benjamin Britten. Ik ging aan het werk. Ik knipte en plakte urenlang stukjes verteltekst, mono- en dialogen in de muziekpartituur op de plaatsen en de maten waar tekst en muziek elkaar raakten, doorkruisten en verbonden, op die manier het muziekstuk van Britten omwerkend en naar mijn hand zettend tot een soort strip-operaatje.
wordt vervolgd…
